Նամակ եմ գրում։ Ձմեռ պապին։ Նախորդ տարիներից տարբերվող նամակ։

Քաղաքական տեխնոլոգիաներում կա երկու կարևոր գործիքակազմ՝ միֆոդիզայն և ռեալդիզայն: Առաջինն ուղղված է միֆերի ձևավորմանը՝ քաղտեխնոլոգիաների օբյեկտի (անձ, կուսակցություն, պետություն և այլն) կարևորության բարձրացման նպատակով...

Օրեր առաջ Զբոսաշրջության կոմիտեի պաշտոնական էջում հրապարակված նյութի վերաբերյալ մեկնաբանություն թողեցի, սակայն, պատկերացրեք՝ այն որևէ արձագանքի չարժանացավ։

Երեք տիպի բռնապետեր կան։ 1. Երբ հենվում են իրենց շրջապատի վրա։ Դա կոչվում է օլիգարխիա։ Այդ փուլը վաղուց ենք անցել...

Մի շարք բարձրաստիճան պաշտոնյաների պաշտոնանկ անելով՝ Փաշինյանը անում է այն, ինչ միշտ է արել, այսինքն, իր մեղքերն ուրիշների վրա է գցում...

Արդեն խոսվում է, որ ամերիկյան, իսկ այնուհետև անգլիական ու ֆրանսիական վարչակազմերը թույլատրել են Զելենսկուն օգտագործել իրենց մատակարարած հեռահար հթիռները ՌԴ խորքերին հարվածելու համար...

Շատ բաներ մեր կյանքում գալիս են խորհրդային շրջանում մեզ մոտ ձևավորված մտածելակերպից և աշխարհընկալումից: Մասնավորապես, խորհրդային գաղափարախոսության հիմքերի հիմքը, այն է՝ դասակարգային պայքարի տեսությունը, անջնջելի հետք է թողել հետխորհրդային ժողովուրդների, այդ թվում նաև՝ մեր, մտածողության վրա:

Եթե նկատել եք, Հայաստանի և Ադրբեջանի իշխանությունները հաճախ անում են հայտարարություններ, որոնք բնույթով սկանդալային են, բայց իրականում դատարկ փուչիկներ են և նպատակ ունեն ընդամենը շեղել մեր հանրությունների, նաև աշխարհի ուշադրությունը տեղի ունեցող իրական գործընթացներից։

Ով տեղը չբերեց, ասեմ՝ սա Երկիր մոլորակն ա, հա՛, մեր սիրելի, հարազատ Երկիր մոլորակը։ Սա Խաղաղ օվկիանոսն ա՝ էնքան մեծ, որ Երկրի որոշակի դիրքից նայելիս՝ կարծես ամբողջ երկիրը պատած լինի։ Պարզապես՝ մենք հազվադեպ ենք էս դիրքից նայում, որովհետև մեզ ավելի շատ հետաքրքրում ա էն դիրքը, որի վրա երևում են մայրցամաքները։ Չէ՞ որ մենք ցամաքային կենդանիներ ենք ու հենց մայրցամաքների վրա ենք ապրում։ Մեզ մենք ենք հետաքրքրում, իսկ Երկիր մոլորակը՝ էնքանով, ինչքանով մենք երևում ենք դրա վրա։

Նեռին ծառայող բոլոր կամակատարները հավասար են, բայց ոմանք՝ «ավելի հավասար են»։ Զօրօրինակ, Կարեն Անդրեասյանը։